“Evy, is het niet?” vroeg de meneer van de broodjeszaak waar ik ’s middags soms een broodje (of Milka muffin) ga halen.
“Ja?” + insert een verbaasde blik.
Hoe wist hij opeens mijn naam? Ik denk dat hij die vraag op mijn gezicht kon aflezen. “Ja, ik heb u zien staan in het boekske. Je ben een bekende Mechelaar!”
Aha, daar viel mijn euro… Het boekske. Bekende Mechelaar. Right…
*Oké, niet in alles, maar wel in de ‘Nieuwe Maan’, het stadsmagazine van Mechelen.
Evita blogt... 
voor ge het weet loopt ge op straat met een horde paperazi achter u 🙂