Dream on

Bram onthoudt nooit zijn dromen. In de drie jaar dat wij samen zijn, heeft hij nog nooit gezegd: “amai, ik heb een rare droom gehad deze nacht.” Hij vergeet die ’s morgens.

Ik droom regelmatig… en onthoud dat. ’s Morgens word ik wakker en ben ik dan helemaal in de war over de betekenis, want really… ze slaan nergens op.

Deze nacht was het weer prijs:

Ik droomde dat ik stage deed in een ziekenhuis en dat ik samen met nog wat andere stagiairs in een kamer van een patiënt stond. Om de één of andere reden was men aan het werken in deze kamer. En ook al lag die kamer op de 8ste verdieping, er was een hele diepe put gegraven. De werkmannen waren niet aanwezig. Ik zie iets in de put liggen en haal het eruit. Het blijkt een bom te zijn.

Ik weet niet wat ik ermee moet doen want als ik ze loslaat gaat ze ontploffen. Ik besluit de bom buiten de kamer te houden, dus in de gang van het ziekenhuis. En laat los. Plof! En luide knal en wel wat schade, maar niet al te veel. Niemand in de kamer is gewond. Ik kijk op de gang en daar is niets meer.

Iedereen gaat naar beneden maar ik blijf verder werken in die kamer. Papierwerk. En dan is het plots 20u en ga ik naar huis.

That’s it. Soms weet ik wel waarom ik dingen droom. Dan kan ik een link leggen naar de realiteit.
Maar nu? Ik heb absoluut geen enkel idee. Ik heb niets met ziekenhuizen, ik heb niets met bommen,…

 

“Oooh, dokter!”

Ooit al eens naar 2Be of VT4 gekeken in de duistere uren van de nacht? Dan hebt u vast wel al de sms- chatachtige oproepen gezien van gewillige, halfnaakte dames die snakken naar een dikke, harde *piep*?

—

Na een terrasje in De Prof was het tijd om andere oorden op te zoeken. De 5 vaten aan de St. Romboutstoren werden aangedaan omdat de meerderheid van onze groep daar vroeger veel tijd doorbracht, en een vleugje nostalgie was wel op z’n plaats. Tot nog toe heeft dit nog niets met de dikke, harde *piepen* te maken… het komt nog, later in het verhaal, maar verwacht er maar niet te veel van.

Anyway, laten we geen namen noemen en vooral niet rond de pot draaien, maar for some reason zijn we die terrasjesavond nog op de spoed beland in the middle of the night. En neen, niet voor mij. En ja, met een paar draadjes komt alles goed – zo ernstig was het niet.

Rarara, in de wachtkamer van de spoed stond de tv op 2Be… de geile praatjes daar? Je kon er niet naastkijken.

Soit, gewoon om te zeggen dat we dat wat vreemd vonden. Zo seksberichten in een wachtkamer van een ziekenhuis. Nee?