Zaterdag was het shoppingtime. You know: ’t zijn solden. Én ik had nog een bon van de Guess winkel liggen. Dus terwijl zowat heel mijn vriendengroep in Werchter vertoefde, gingen Kelly en ik richting Antwerpen.
U raadt het al: dat uitje ging niet helemaal onopgemerkt aan de andere shoppers voorbij. Ik was al een beetje “opgefokt” omdat ik mij nogal inleef in het verkeer. We waren zo slim om met de trein naar Antwerpen te gaan, maar om tot in het station van Mechelen te geraken moesten we wel eerst de ring van Mechelen trotseren. En djeezes, file, file en nog eens file. Totaal onverwacht. Geen idee van waar dat kwam. Mijn tijdsschema al helemaal in de war. Flitsen van “omg, straks is de Guess winkel al gesloten!” gingen door mijn hoofd.
Uiteindelijk nog op een mooi uur in Antwerpen station aangekomen alwaar het “maak uzelf belachelijk-dagje” begon. De Guess winkel is in de Kammenstraat (= een eindje van het station) en het was aan het regenen. We besloten dus de metro te nemen. Ik kom niet supervaak in het station van Antwerpen en al helemaal niet sinds het daar vernieuwd is.
Anyway, you had to be there, maar ik was aan het rondkijken om een idee te krijgen van waar de metro zich bevond. “Het is hier naar links,” sprak Kelly de wijze woorden. Waarop ik verontwaardigd: “Amai, ze mogen hier ook wel eens pijltjes zetten. Gelukkig ken jij u weg hier een beetje.” Jawel, die woorden verlieten mijn mond op de moment dat we voorbij het over heel de muur verspreidde én in de muur gegraveerde woord “metro” passeerden. Hilariteit alom! Typisch.
Nu ik mij toch al belachelijk had gemaakt in “’t stad, want al de rest is parking” kon ik evengoed verder doen. Dus toen ik in de H&M een rok wilde passen, maar zag dat er aan de pashokjes zo ongeveer – naar mijn eigen schatting – drie kwartier aanschuif stond, besloot ik het maar in de winkel zelf te doen. No shame. Broek naar beneden steken en rokje passen. Ach, mensen letten daar niet op. I did it before. In het midden van Rome.
Maar goed, nu u dat van mij weet, back to business: de Guess horloge die ik wilde was er – uiteraard – niet. Ze is wel besteld. Ik kocht er wel een paar oorbellen. Een paar dat ik zo’n klein jaar geleden ook al eens bezat. Ik verloor er eentje van, en ja, dan doe je dat andere ook niet meer aan. Maar I loved them! Dus nu kocht ik ze opnieuw. Verder een “geklede” rock van S. Oliver en een topje om uit te gaan van Morgan.
That’s it. Not for now, voor de hele soldenperiode! I’m gonna be strong, en gierig! Buiten dan voor die horloge, daar ga ik nog eens voor terug 🙂
Elk jaar volg ik wel een beetje de 
Evita blogt... 